Η Σμύρνη καίγεται- Ο Μικρασιατικός Ελληνισμός ξεριζώνεται (Σφαγές, βιασμοί, καταστροφές)

    «Η Σμύρνη μάνα καίγεται καίγεται και το βιος μας…» Την (1 Σεπτεμβρίου με το παλαιό ημερολόγιο), τα τελευταία ελληνικά στρατεύματα εγκαταλείπουν την Μικρά Ασία και οι πρώτοι οπλισμένοι Τούρκοι εισέρχονται στην Σμύρνη και με πρόφαση την απελευθέρωση του τόπου, αρχίζουν την κατακρεούργηση χιλιάδων Ελλήνων Μικρασιατών. Τόσο οι ελληνικές, όσο και οι αρμένικες συνοικίες, γίνονται παρανάλωμα του πυρός και ο ντόπιος ελληνικός πληθυσμός μέσα στην απόγνωσή του, προσπαθεί να βρει τρόπο διαφυγής από την τουρκική κόλαση που έχει στηθεί στην παλιά ειρηνική Σμύρνη.   Τότε οι χριστιανοί καταφεύγουν σε…

Δεν ξεχνώ…Η σφαγή και η πυρπόληση της Σμύρνης 13 με 17 Σεπτεμβρίου 1922.(foto.)

    Μέσα από τη συγκλονιστική αφήγηση μιας νεαρής Σμυρνιάς και με τη βοήθεια του Φωτογραφικού Αρχείου του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, αναβιώνει την πιο σκοτεινή σελίδα του ελληνισμού της Μικράς Ασίας , 94 χρόνια μετά τη σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης το Σεπτέμβριο του 1922. «Οι γονείς μου κατοικούσαν στη Σμύρνη και ωνομάζοντο Ανδρομάχη και Κωνσταντίνος Χατζημάρκου. Ο πατέρας μου είχε ξενοδοχείο ύπνου, καφενείο και ηλεκτροκίνητο καφετριβείο “η Μόκα” στην προκυμαία της Σμύρνης. Γεννήθηκα στη Σμύρνη, στο ξενοδοχείο μας, στες 15 Μαρτίου του 1909. Επειδή οι αδελφές μου μεγάλωσαν…