Τι θέλει ο Τραμπ στο Ιράν;

Πηγή

Με την προσοχή όλου του κόσμου να είναι στραμμένη στο Ιράν και  για να κατανοήσουμε καλύτερα την κατάσταση, προτείνουμε να πάμε ένα βήμα πίσω και να δούμε τι ακριβώς είναι αυτή η πολύπαθη περιοχή που ονομάζεται Μέση Ανατολή και ποια η θέση του Ιράν μέσα σε αυτήν. Πολύτιμος βοηθός θα είναι οι «Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας», το έγκριτο βιβλίο γεωπολιτικής του Tim Marshall.

Μέση Ανατολή… Είναι η Μέση τίνος; Ανατολικά από πού; Το ίδιο το όνοµα της περιοχής βασίζεται σε µια ευρωπαϊκή θεώρηση του κόσµου που της έδωσε σχήµα και µορφή. Οι Ευρωπαίοι βούτηξαν την πένα τους στο µελάνι και χάραξαν σκόρπιες γραµµές πάνω σε χάρτες: γραµµές που δεν είχαν καµία σχέση µε την πραγµατικότητα, πλάθοντας µερικά από τα πιο τεχνητά σύνορα που έχει δει ποτέ ο κόσµος. Τώρα γίνεται αγώνας για την επαναχάραξή τους, αλλά αυτή τη φορά µε αίµα αντί για µελάνι.

Πώς χωρίστηκε η Μέση Ανατολή σε κράτη;

Μετά τον Πρώτο Παγκόσµιο πόλεµο υπήρχαν λιγότερα σύνορα στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή απ’ ό,τι σήµερα, και αυτά που υπήρχαν ως επί το πλείστον καθορίζονταν αποκλειστικά από γεωγραφικούς παράγοντες. Οι περιοχές εντός των συνόρων υποδιαιρούνταν σε αδρές γραµµές και διοικούνταν µε βάση τη γεωγραφία, την εθνικότητα και τη θρησκεία, αλλά δεν καταβαλλόταν κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια να δηµιουργηθούν έθνη-κράτη.

Η Ευρύτερη Μέση Ανατολή εκτείνεται σε βάθος 1.600 χιλιοµέτρων από τα δυτικά προς τα ανατολικά, από τη Μεσόγειο θάλασσα µέχρι τα βουνά του Ιράν. Από τον βορρά προς τον νότο, εάν ξεκινήσουµε από τον Εύξεινο Πόντο και φτάσουµε µέχρι τις ακτές της Αραβικής θάλασσας στο Οµάν, καλύπτουµε µια απόσταση 3.200 χιλιοµέτρων. Στην περιοχή υπάρχουν έρηµοι, οάσεις, χιονοσκέπαστες βουνοπλαγιές, µεγάλα ποτάµια, σηµαντικές πόλεις και παράκτιες κοιλάδες.

Όμως οι πόλεμοι δεν γίνονται για τους κόκκους της άμμου. Στη Μέση Ανατολή περιλαµβάνονται τεράστια αποθέµατα φυσικού πλούτου – πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Μέση Ανατολή 1910
Χάρτης της Μέσης Ανατολής πριν τον Α” Π.Π.

Περιλαµβάνεται επίσης η εύφορη περιοχή που είναι γνωστή ως Μεσοποταµία, «η γη ανάµεσα στους ποταµούς» Τίγρη και Ευφράτη. Ωστόσο, το κυριότερο χαρακτηριστικό της είναι η τεράστια Αραβική έρηµος που δεσπόζει στο κέντρο της και πρόκειται για τη µεγαλύτερη συνεχόµενη αµµώδη έρηµο στον κόσµο, η οποία καταλαµβάνει µια έκταση της τάξης του µεγέθους της Γαλλίας. Σε αυτόν ακριβώς τον λόγο οφείλεται το γεγονός αφενός ότι η πλειονότητα των κατοίκων της ζει περιµετρικά αυτής της περιοχής και αφετέρου ότι µέχρι την ευρωπαϊκή αποικιοποίηση ο περισσότερος κόσµος δεν σκεφτόταν µε όρους έθνους-κράτους και νοµικά κατοχυρωµένων συνόρων.

Η ιδέα ότι κάποιος δεν µπορούσε να ταξιδέψει από µια περιοχή σε µια άλλη για να επισκεφθεί έναν συγγενή του που ανήκε στην ίδια φυλή, παρά µόνο αν είχε µαζί του ένα έγγραφο που θα του το έδινε κάποιος άγνωστός του τρίτος από µια µακρινή πόλη, δεν έµοιαζε πολύ λογική. Το γεγονός δε ότι το έγγραφο αυτό έπρεπε να εκδοθεί επειδή κάποιος ξένος αποφάσισε ότι η περιοχή θα χωριζόταν σε δύο µέρη, στα οποία µάλιστα είχε δώσει και αυθαίρετα ονόµατα, δεν έβγαζε επίσης κανένα απολύτως νόηµα και εναντιωνόταν στον τρόπο µε τον οποίο κυλούσε η ζωή στην περιοχή για αιώνες.

Η Οθωµανική αυτοκρατορία (1299-1922) διοικούνταν από την Κωνσταντινούπολη. Στο απόγειο της δύναµής της εκτεινόταν από τις πύλες της Βιέννης µέχρι τα βάθη της Ανατολίας και στον νότο έφτανε πέρα από την Αραβία µέχρι τον Ινδικό ωκεανό. Αυτές οι περιοχές χωρίζονταν σε διοικητικές περιφέρειες, γνωστές ως «βιλαέτια», η λογική των οποίων συνήθως βασίζονταν στο πού κατοικούσαν συγκεκριµένες φυλές, είτε επρόκειτο για τους Κούρδους του σηµερινού βόρειου Ιράκ είτε για τις φυλετικές οµομοσπονδίες που ζούσαν στο σημερινό Ιράν.

Ο Λόρενς της Αραβίας
Αφίσα της ταινίας «Ο Λόρενς της Αραβίας». Σύμφωνα με την υπόθεση ένας Βρετανός αξιωματικός ένωσε διάφορες αραβικές φατρίες ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Όταν η Οθωµανική αυτοκρατορία άρχισε να καταρρέει, οι Βρετανοί και οι Γάλλοι είχαν διαφορετική αντίληψη των πραγµάτων. Το 1916 ο Βρετανός διπλωµάτης συνταγµατάρχης Μαρκ Σάικς πήρε έναν µαρκαδόρο και χάραξε πρόχειρα µια γραµµή πάνω σ’ έναν χάρτη της Μέσης Ανατολής. Ξεκινούσε από τη Χάιφα του σηµερινού Ισραήλ στην ακτή της Μεσογείου και έφτανε µέχρι το Κιρκούκ (σήµερα στο Ιράκ) στα βορειοανατολικά. Αυτό αποτέλεσε τη βάση της µυστικής συµφωνίας του µε τον Γάλλο οµόλογό του Φρανσούα Ζορζ-Πικό να χωρίσουν την περιοχή σε σφαίρες επιρροής. Οι περιοχές βόρεια της γραµµής θα ετίθεντο υπό γαλλικό έλεγχο, ενώ οι περιοχές νότια της γραµµής υπό βρετανικό.

Ο όρος «Σάικς-Πικό» έχει γίνει συνώνυµος των διαφόρων αποφάσεων που ελήφθησαν τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, προδίδοντας τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί στους ηγέτες των διαφόρων φυλών, πράγµα που εξηγεί ως έναν βαθµό τις αναταραχές και τον εξτρεµισµό που βλέπουµε σήµερα. Αυτή η εξήγηση όµως ίσως είναι υπεραπλουστευτική: βιαιότητες και εξτρεµισµός υπήρχαν στην περιοχή και πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων. Παρ’ όλα αυτά, η αυθαίρετη δηµιουργία «εθνών-κρατών», αποτελούµενων από λαούς που δεν ήταν συνηθισµένοι να ζουν µαζί υπό µία σκέπη, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν η σωστή συνταγή για δικαιοσύνη, ισότητα και σταθερότητα.

Πριν από τη Συνθήκη Σάικς-Πικό δεν υπήρχε ούτε κράτος της Συρίας ούτε Λίβανος, αλλά ούτε Ιορδανία, Ιράκ, Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Ισραήλ ή Παλαιστίνη. Οι σύγχρονοι χάρτες δείχνουν τα σύνορα και τα ονόµατα των εθνών-κρατών, όµως είναι πολύ πρόσφατοι και κυρίως πολύ εύθραυστοι.

χάρτης σάικς πικό
Ο χάρτης της Συμφωνίας Σάικς–Πικό. Μια γραμμή από μαρκαδόρο χωρίζει αυθαίρετα λαούς που ζούσαν επί αιώνες στην περιοχή.

Το Ισλάµ µπορεί µεν να είναι η κυρίαρχη θρησκεία στη Μέση Ανατολή, αλλά σε αυτό περιλαµβάνονται πολλές διαφορετικές εκδοχές. Η πιο σηµαντική διαίρεση εντός Ισλάµ είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ίδια η θρησκεία: η ρήξη µεταξύ Σουνιτών (αποτελούν την πλειονότητα µεταξύ των Αράβων) και Σιιτών µουσουλµάνων χρονολογείται από το 632 µ.Χ., όταν απεβίωσε ο προφήτης Μωάµεθ, προκαλώντας σφοδρή διαµάχη για τη διαδοχή του. Ως εκ τούτου, προέκυψαν αρκετές θρησκευτικές διαµάχες και αναπτύχθηκαν διαφορετικές πολιτισµικές πρακτικές, διαχωρίζοντας τους δύο βασικούς κλάδους του Ισλάµ και οδηγώντας σε βίαιες συρράξεις και εχθροπραξίες, παρόλο που υπήρξαν και µακρές περίοδοι ειρηνικής συνύπαρξης. Όµως υπάρχουν και περαιτέρω υποδιαιρέσεις. Για παράδειγµα, υπάρχουν διάφορα παρακλάδια του σουνιτικού Ισλάµ, ενώ και το σιιτικό Ισλάµ χωρίζεται σε τρεις κύριες σχολές, οι οποίες επίσης χωρίζονται σε επιµέρους υποδιαιρέσεις. 

Η κληρονοµιά της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας άφησε τους Άραβες χωρισµένους σε έθνη-κράτη και υπό την ηγεσία προσώπων που ευ­­νοούσαν εκείνη τη σχολή του Ισλάµ (και εκείνη τη φυλή) στην οποία ανήκαν και οι ίδιοι. Οι εν λόγω δικτάτορες χρησιµοποίησαν στη συνέχεια τον κρατικό µηχανισµό για να διασφαλίσουν ότι η κυριαρ­χία τους εκτεινόταν σε ολόκληρη την περιοχή εντός των αυθαίρετων γραµµών που είχαν χαράξει οι Ευρωπαίοι, ανεξάρτητα από το αν αυτό ήταν ιστορικά σωστό και δίκαιο απέναντι στις διάφορες φυλές και θρησκείες που είχαν άξαφνα τοποθετηθεί µαζί.

Το μεγαθήριο Ιράν

Το Ιράν είναι µια µη αραβική χώρα, ένα µεγαθήριο στο οποίο η πλειονότητα του πληθυσµού μιλάει τα Φαρσί, το μέσο κατά κεφαλή εισόδημα φτάνει τα 18.000 $ τον χρόνο, ενώ το ΑΕΠ του είναι υπερδιπλάσιο από της Ελλάδας. Σε έκταση είναι µεγαλύτερο από τη Γαλλία, τη Γερµανία και το Ηνωµένο Βασίλειο µαζί, αλλά ενώ οι πληθυσµοί αυτών των χωρών φτάνουν τα 215 εκατοµµύρια, το Ιράν έχει µόνο 81 εκατοµµύρια. Οι περισσότεροι κάτοικοι βρίσκονται στα βουνά, καθώς οι µεγάλες έρηµοι και αλυκές της ενδοχώρας δεν προσφέρονται για εγκατάσταση. Και µόνο η διέλευση µε το αυτοκίνητο από εκεί είναι αρκετή για να προκαλέσει δέος, ενώ είναι ελάχιστοι αυτοί που µπορούν να αντέξουν τις συνθήκες διαβίωσης σε αυτά τα µέρη.

σημεία του ιράν

Υπάρχουν δύο τεράστιες οροσειρές στο Ιράν: αυτή του Ζάγρος και αυτή του Ελµπούρζ. Στο νότιο µισό της Ζάγρος υπάρχει µια πεδιάδα όπου βρίσκονται οι κύριες πετρελαιοπηγές της χώρας. Συνολικά, εκτιµάται ότι το Ιράν κατέχει τα τέταρτα µεγαλύτερα αποθέµατα στον κόσµο, εντούτοις, η οικονοµία του παραµένει σχετικά αδύναµη εξαιτίας της κακοδιοίκησης, της διαφθοράς, της ορεινής τοπογραφίας, αλλά και των διαρκών οικονοµικών κυρώσεων, οι οποίες ευθύνονται ως έναν βαθµό για τον ανεπαρκή εκσυγχρονισµό της βιοµηχανίας.

Η οροσειρά Ελμπούρζ δεσπόζει πάνω από την Τεχεράνη. Οι βουνοκορφές της προσφέρουν εντυπωσιακή θέα και κρατούν ένα µυστικό καλύτερα κρυµµένο κι απ’ το ίδιο το ιρανικό πυρηνικό πρόγραµµα: οι συνθήκες για σκι είναι ιδανικές για αρκετούς µήνες κάθε χρόνο.

τεχεράνη βουνά
Τα χιονισμένα βουνά πάνω από την Τεχεράνη. (Η φωτογραφία διατίθεται ελεύθερα με την άδεια Creative Commons 3.0.)

Αυτή η γεωγραφία προσφέρει προστασία στο Ιράν, περιβάλλοντάς το µε βουνά από τρεις πλευρές και µε βαλτότοπους και θάλασσα από την τέταρτη πλευρά. Οι Μογγόλοι ήταν η τελευταία δύναµη που κατάφερε να προελάσει σε αυτή την περιοχή το 1219 μ.Χ. Έκτοτε οι δυνάµεις των εισβολέων γίνονταν σκόνη κάθε φορά που προσπαθούσαν να διασχίσουν τα δύσβατα βουνά.

Το 1980, όταν ξέσπασε ο πόλεµος του Ιράν µε το Ιράκ, οι Ιρακινοί χρησιµοποίησαν έξι µεραρχίες για να διασχίσουν τον Σατ αλ-Αράµπ στην προσπάθειά τους να προσαρτήσουν την ιρανική επαρχία του Κουζεστάν. Δεν κατάφεραν ούτε καν να περάσουν από τις ελώδεις πεδιάδες, πόσω µάλλον να πλησιάσουν τους πρόποδες του Ζάγρος. Ο πόλεµος κράτησε οχτώ ολόκληρα χρόνια, στοιχίζοντας τη ζωή σε τουλάχιστον ένα εκατοµµύριο ανθρώπους.

πόλεμος Ιράν Ιράκ
Ιρανός στρατιώτης στην πρώτη γραμμή του πολέμου με το Ιράκ. Η πηγή της φωτογραφίας είναι άγνωστη.

Όμως η ορεινή µορφολογία του Ιράν δεν προσφέρει μόνο προστασία. Σηµαίνει, επίσης, ότι είναι δύσκολο να δηµιουργηθεί µια συνδεδεµένη οικονοµία, αλλά και ότι διαθέτει πολλές µειονότητες, η καθεµία µε τα δικά της µοναδικά χαρακτηριστικά. Τα Φαρσί, τη γλώσσα της κυρίαρχης περσικής πλειοψηφίας, μιλάει το πολύ το 60% της χώρας. Ως αποτέλεσµα αυτής της ποικιλοµορφίας, η εξουσία στο Ιράν παραδοσιακά ήταν συγκεντρωτική και, προκειµένου να διατηρηθεί η εσωτερική σταθερότητα, γινόταν χρήση βίας καθώς και του διαβόητου δικτύου πληροφοριών. Η Τεχεράνη µπορεί µεν να γνωρίζει ότι κανένας δεν θα εισβάλει εύκολα στο Ιράν, αλλά γνωρίζει επίσης ότι οι εχθρικές δυνάµεις µπορούν να εκµεταλλευτούν τις µειονότητες για να σπείρουν διχόνοια στη χώρα και να θέσουν σε κίνδυνο την ισλαµική επανάσταση.

Το Ιράν διαθέτει επίσης πυρηνική βιοµηχανία, για την οποία πολλές χώρες πιστεύουν, ιδίως το Ισραήλ, ότι χρησιµοποιείται για να προε­τοιµαστεί η κατασκευή πυρηνικών όπλων, αυξάνοντας τις εντάσεις στην περιοχή. Οι Ισραηλινοί νιώθουν ότι απειλούνται από την προοπτική ενός ιρανικού πυρηνικού οπλοστασίου. Δεν είναι µόνο εξαιτίας της δυνατότητας του Ιράν να αφανίσει από προσώπου γης το Ισραήλ µε µία µόνο βόµβα: εάν το Ιράν αποκτούσε πυρηνικά όπλα, τότε θα πανικοβάλλονταν και οι αραβικές χώρες και θα επιχειρούσαν να αποκτήσουν κι αυτές.

ιραν γυναίκες πυρηνικό πρόγραμμα
Ιρανική εφημερίδα του 1968. Εμφανίζονται τέσσερις γυναίκες επιστήμονες του πυρηνικού προγράμματος της χώρας.

Οι Σαουδάραβες, για παράδειγµα, φοβούνται ότι οι αγιατολάχ θέλουν να κυριαρχήσουν στην περιοχή και να φέρουν όλους τους Σιίτες Άραβες υπό τις εντολές τους, µέχρι και ότι σχεδιάζουν να αποκτήσουν τον έλεγχο των ιερών πόλεων της Μέκκας και της Μεδίνας. Ένα πυρηνικά εξοπλισµένο Ιράν θα γινόταν η κυριότερη περιφερειακή υπερδύναµη και, για να αντισταθµίσουν αυτό τον κίνδυνο, οι Σαουδάραβες θα επιχειρούσαν πιθανότατα να αγοράσουν πυρηνικά όπλα από το Πακιστάν (µε το οποίο έχουν στενούς δεσµούς). Η Αίγυπτος και η Τουρκία θα ακολουθούσαν.

Αυτό σηµαίνει ότι η απειλή µιας ισραηλινής επίθεσης εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν είναι ορατή, αν και υπάρχουν αρκετοί ανασταλτικοί παράγοντες. Ένας εξ αυτών είναι ότι η απόσταση σε ευθεία γραµµή µεταξύ Ισραήλ και Ιράν είναι 1.600 χιλιόµετρα, ενώ η ισραηλινή αεροπορία θα έπρεπε να διέλθει από δύο κυρίαρχα κράτη. Ένας τελευταίος λόγος είναι ότι το Ιράν διαθέτει κάτι που µπορεί να αποδειχθεί άσος στο µανίκι – τη δυνατότητα να κλείσει τα Στενά του Ορµούζ στον Περσικό κόλπο, από τα οποία διέρχεται καθηµερινά, ανάλογα µε τις πωλήσεις, σχεδόν το 20% των παγκόσµιων αναγκών πετρελαίου.

Η κατάσταση σήμερα και ο Ψυχρός Πόλεμος με τη Σαουδική Αραβία

Την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα τους Ιρανούς ανησυχούσε το ενδεχόµενο περικύκλωσής τους από τους Αµερικανούς. Το αµερικανικό πολεµικό ναυτικό ήταν αγκυροβοληµένο στον Περσικό κόλπο και αµερικανικές δυνάµεις είχαν στρατοπεδεύσει σε Ιράκ και Αφγανιστάν.

πόλεμος 2003 Ιράκ
Φωτογραφία της Βαγδάτης από δορυφόρο της NASA κατά τη διάρκεια του πολέμου του 2003. Οι μαύρες στήλες είναι καπνός από φλεγόμενες πετρελαιοπηγές.

Μετά τις µειώσεις των στρατευµάτων και στις δύο αυτές χώρες, το Ιράν έχει πάψει να ανησυχεί και βρίσκεται πλέον σε πλεονεκτική θέση, έχοντας απευθείας σύνδεση µε τους συµµάχους του στο σιιτοκρατούµενο Ιράκ. Επιπλέον, το νότιο τµήµα του Ιράκ αποτελεί για το Ιράν γέφυρα προς τους Αλεβίτες συµµάχους του στη Δαµασκό και προς τους Σιίτες συµµάχους του στη Χεζµπολάχ στον Λίβανο, στις ακτές της Μεσογείου.

Από τον έκτο έως τον τέταρτο αιώνα π.Χ., η Περσική αυτοκρατορία καταλάµβανε ολόκληρη την περιοχή από την Αίγυπτο µέχρι την Ινδία. Το σύγχρονο Ιράν µπορεί να µην έχει ανάλογες φιλοδοξίες, αλλά δεν παύει να επιδιώκει την εξάπλωση της επιρροής του, µε προφανή κατεύθυνση τις πεδιάδες που απλώνονται στα δυτικά του – στον αραβικό κόσµο και στις σιιτικές µειονότητές του. Έχει κατορθώσει να διεισδύσει στο Ιράκ από την εποχή που η εισβολή των ΗΠΑ έφερε µια κυβέρνηση σιιτικής πλειοψηφίας στην εξουσία.

Αυτό θορύβησε τη σουνιτοκρατούµενη Σαουδική Αραβία και πυροδότησε έναν ψυχρό πόλεµο στη µεσανατολική του εκδοχή, µε το δίπολο Σαουδικής Αραβίας και Ιράν στο επίκεντρο. Η Σαουδική Αραβία µπορεί να είναι µεγαλύτερη από το Ιράν, µπορεί επίσης να είναι πολλές φορές πλουσιότερη από το Ιράν λόγω της καλά ανεπτυγµένης βιοµηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά ο πληθυσµός της είναι κατά πολύ µικρότερος (33 εκατοµµύρια Σαουδαράβων έναντι 81 εκατοµµυρίων Ιρανών) και στρατιωτικά δεν είναι απολύτως βέβαιη για τις δυνατότητες επικράτησής της επί του περσικού γείτονά της. Κάθε πλευρά τρέφει φιλοδοξίες να καταστεί η κυρίαρχη δύναµη στην περιοχή και θεωρεί ότι εκπροσωπεί την αληθινή εκδοχή του Ισλάµ.

ιράν σαουδική αραβία χάρτης
Η Σαουδική Αραβία και το Ιράν. Τους χωρίζει το Ιράκ και ο Περσικός Κόλπος.

Όσο το Ιράκ βρισκόταν υπό την τυραννία του Σαντάµ, λειτουργούσε ως ένα ισχυρό ανάχωµα µεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν. Από τη στιγµή που το ανάχωµα εξαλείφθηκε, οι δύο χώρες βρέθηκαν να κοιτάζουν κατάµατα η µια την άλλη από τις δύο όχθες του Περσικού κόλπου. Η καθοδηγούµενη από τους Αµερικανούς συµφωνία για τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, η οποία ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2015, δεν έχει καθησυχάσει σε καµία περίπτωση τα κράτη του Κόλπου: οι διαξιφισµοί µεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν συνεχίζονται με κυριότερο παράδειγμα τον καταστροφικό πόλεμο διά αντιπροσώπων (proxy war) που εξελίσσεται στην Υεµένη.

Στη Μέση Ανατολή οι φιλελεύθερες φωνές δεν έχουν πολλή τύχη. Όχι επειδή ο λαός στην περιοχή είναι ριζοσπαστικοποιηµένος. Αλλά επειδή αν είσαι πεινασµένος και φοβισµένος και σου προσφέρουν από τη µια ψωµί και ασφάλεια και από την άλλη την έννοια της δηµοκρατίας, η επιλογή δεν είναι δύσκολη.

Σε εξαθλιωµένες κοινωνίες µε ελάχιστους αξιόπιστους θεσµούς, τη δύναµη έχουν συµµορίες οι οποίες εµφανίζονται ως «πολιτοφυλακές» ή «πολιτικά κόµµατα». Όσο αυτές πολεµούν για την εξουσία, κάποιες φορές υπό τις επευφηµίες αφελών συµπαθούντων από τη Δύση, πολλοί αθώοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους. Φαίνεται ότι έτσι θα έχουν τα πράγµατα στη Λιβύη, στη Συρία, στην Υεµένη, στο Ιράκ και πιθανότατα σε άλλες χώρες κατά τα επόµενα χρόνια.

Ο Αλί Χοσεϊνί Χαμενεΐ (ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν) υποδέχεται τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. (Η φωτογραφία διατίθεται ελεύθερα με την άδεια Creative Commons 4.0.)

Οι Αµερικανοί προτίθενται να περιορίσουν την πολιτική και στρατιωτική επένδυσή τους στην περιοχή λόγω των µειωµένων αναγκών τους σε ενεργειακές εισαγωγές. Όμως υπάρχει η πιθανότητα ο Ντόναλντ Τραμπ να επιδιώκει αυτή τη στιγμή τη συντήρηση της έντασης στην περιοχή, προκειμένου να τονώσει την εικόνα του ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου. Το Impeachment που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη, τον έχει πλήξει μειώνοντας σημαντικά τη δημοτικότητά του.

Η παρουσία της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή ήταν και είναι δεδομένη. Εάν όντως οι ΗΠΑ αποχωρήσουν κάποια στιγμή από την περιοχή, τότε η Κίνα θα επιχειρήσει να καλύψει το κενό, δημιουργώντας στρατηγικές συμμαχίες με τη Σαουδική Αραβία, το Ιράκ και το Ιράν. Αυτό το σενάριο διαδραµατίζεται σε παγκόσµια κλίµακα και η πορεία του θα καθοριστεί στα µεγάλα σαλόνια των πρωτευουσών των µεγάλων δυνάµεων.

Έξω από τα μεγάλα σαλόνια, το παιχνίδι θα παιχτεί µε τα όνειρα, τις επιθυµίες, τις ελπίδες, τις ανάγκες και µε τις ίδιες τις ζωές των ανθρώπων.

Έναν αιώνα μετά τη δημιουργία της, η Συνθήκη Σάικς-Πικό διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη. Το να µπουν τα κοµµάτια πίσω στη θέση τους, ακόµα και σε διαφορετική µορφή, θα είναι µια µακριά και

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.