Σε δημοσίευση -εντός των ημερών- της απόφασης για τον νόμο Κατρούγκαλου προχωρεί σύμφωνα με πληροφορίες η ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας.
Μάλιστα , όπως αναφέρει η ΕΝΥΠΕΚΚ του καθηγητή Αλέξη Μητρόπουλου, ο νόμος (4387/2016) κρίθηκε σε πολλά άρθρα του αντισυνταγματικός αλλά αρνείται να δώσει αναδρομικά παρά μόνον σε όσους από τους πολίτες είχαν προσφύγει στα δικαστήρια.
H απόφαση εκδίδεται μετά από 13 μήνες κι ενώ όπως λέγεται οι διασκέψεις της Ολομέλειας (εκτιμάται πως έγιναν τουλάχιστον 8) φέρονται να ολοκληρώθηκαν εντός του καλοκαιριού και μάλιστα πριν τις θερινές διακοπές,. Η συζήτηση έγινε στις 6 Οκτωβρίου του 2017 και είναι αντιληπτό πως η πολυπλοκότητα του ζητήματος και οι ισχυρές μειοψηφίες, απαιτούν χρόνο. Η εκτίμηση όμως κορυφαίου παράγοντα, προ καιρού, ήταν πως όλα ήταν έτοιμα από τις αρχές Σεπτεμβρίου. Παρά ταύτα πέρασε κι άλλος χρόνος αλλά φαίνεται πως η στιγμή πλησιάζει.
Αναδρομικά
Όπως αναφέρει η ΕΝΥΠΕΚΚ μεγάλο τμήμα τού σκεπτικού των υπό έκδοση αποφάσεων αφιερώνεται στο ζήτημα της αναδρομικότητας των διεκδικήσεων για όσες διατάξεις του ασφαλιστικού νόμου κριθούν αντισυνταγματικές.
Άλλωστε το σκεπτικό ήταν ίδιο με αυτό της υπ’ αριθ. 2287/2015 απόφασης της Ολομέλειας, καθώς και στις υπ’ αριθ. 431/2018 και 479/2018 αποφάσεις του ΣτΕ, για τους ιατρούς του ΕΣΥ και τους καθηγητές ΤΕΙ αντίστοιχα, ενώ πανομοιότυπη ήταν και η κρίση της πρόσφατης απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου 244/2017 που κήρυξε αντισυνταγματικό τον θεσμό της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ).
Το σκεπτικό της υπ’ αριθ. 2287/2015 απόφασής του ΣτΕ, που φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν και οι επικείμενες αποφάσεις, αναφέρει για την αναδρομικότητα:
«(…) Στην προκειμένη περίπτωση, η, κατά τα ανωτέρω, διάγνωση της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 4051/2012 και του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.5 περ. 1 και υποπαρ. ΙΑ.6 περ. 3 του ν. 4093/2012 θα συνεπήγετο υποχρέωση της Διοικήσεως να συμμορφωθεί με αναδρομική καταβολή των συνταξιοδοτικών παροχών που περιεκόπησαν, βάσει των αντισυνταγματικών αυτών διατάξεων, όχι μόνον στην ενάγουσα, αλλά και σε ιδιαιτέρως ευρύ κύκλο προσώπων που αφορά η παρούσα πρότυπη δίκη.
Εν όψει των δεδομένων τούτων, το Δικαστήριο, μετά στάθμιση του δημοσίου συμφέροντος, αναφερομένου στην οξυμένη δημοσιονομική κρίση και στην κοινώς γνωστή ταμειακή δυσχέρεια του ελληνικού Κράτους, ορίζει ότι οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των επιμάχων διατάξεων θα επέλθουν μετά την δημοσίευση της παρούσης αποφάσεως. Οίκοθεν νοείται ότι για τους ενάγοντες και όσους άλλους έχουν ασκήσει ένδικα μέσα ή βοηθήματα μέχρι το χρόνο δημοσιεύσεως της αποφάσεως, η διαγνωσθείσα αντισυνταγματικότητα θα έχει αναδρομικό χαρακτήρα.
Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να γίνει επίκληση της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων αυτών για τη θεμελίωση αποζημιωτικών αξιώσεων άλλων συνταξιούχων, που αφορούν περικοπείσες, βάσει των εν λόγω διατάξεων, συνταξιοδοτικές παροχές τους, για χρονικά διαστήματα προγενέστερα του χρονικού σημείου δημοσιεύσεως της παρούσης αποφάσεως.
Η κρατήσασα δε αυτή άποψη δεν συγκρούεται ούτε με το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος περί της αξιώσεως δικαστικής προστασίας, αλλ’ ούτε και με το άρθρο 6 παρ. 1 της Ε.Σ.Δ.Α., και το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου αυτής, διότι αφ’ ενός μεν η αναδρομικότητα των συνεπειών των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν είναι αυτονόητη και αποκλειστική κάθε άλλης ρυθμίσεως, αφ’ ετέρου δε με τον ως άνω τιθέμενο περιορισμό, δεν διαταράσσεται η δίκαιη ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος και της προστασίας των δικαιωμάτων των διοικουμένων, εφόσον αυτοί δεν αποστερούνται των δικαιωμάτων τους, τα οποία απλώς περιορίζονται, για τους προαναφερόμενους λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος (βλ. ΣτΕ 4741/2014 Ολομ.)».
dikastiko