F-35: Δυνατότητες εντοπισμού/κατάρριψης των τουρκικών μαχητικών από την ΠΑ.

To Αμερικανικό Ναυτικό, μαζί με τους Πεζοναύτες, θα αντιμετωπίσουν σε μια περιφερειακή διένεξη πρώτοι stealth μαχητικά. Σήμερα τα κινεζικά J-20 και αύριο τα ρωσικά Su-57. Ακόμη κι αν πιστέψουμε τους ισχυρισμούς πως τα κινεζικά και ρωσικά μαχητικά δεν είναι και τόσο … stealth όσο το F-35, και πάλι τα J-20 και Su-57 θα είναι δύσκολοι αντίπαλοι, ειδικά για μαχητικά 4ης γενιάς.

Θεωρητικά, ένα μαχητικό stealth όπως το F-35C, δεν είναι η καταλληλότερη επιλογή απέναντι σε άλλο stealth μαχητικό, είτε αυτό είναι το F-35 είτε είναι το J-20 ή το Su-57. Φυσικά το F-35διαθέτει ένα πανίσχυρο ραντάρ AESA APG-81, και ένα από τα ικανότερα ηλεκτροοπτικά συστήματα εντοπισμού στόχων και απειλών, αλλά οι stealth ικανότητές του δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με την αποκάλυψη άλλων στόχων stealth.

Φυσικά το μεγάλο πρόβλημα παραμένει το γεγονός ότι τα σύγχρονα ραντάρ έχουν μικρή δυνατότητα αποκάλυψης στόχων Stealth, όπως το F-35 ή το J-20. Θεωρητικά την λύση μπορούν να την δώσουν ηλεκτροοπτικά συστήματα εντοπισμού, όπως το Legion Pod. Αντίστοιχα, το Αμερικανικό Ναυτικό, έχει το IRST 21, το σύστημα αισθητήρων δηλαδή του Legion Pod προσαρμοσμένο σε μια δεξαμενή καυσίμου. Όσοι όμως πιστεύουν πως όποιο αεροσκάφος έχει απλά ένα καλό IRST, μπορεί να γίνει stealth killer πλανώνται πλάνην οικτράν.

Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές στο παρελθόν, το να προσπαθείς να εντοπίσεις ένα μαχητικό 5ης γενιάς με ένα IRST είναι σα να προσπαθείς να εντοπίσεις ένα αεροσκάφος μέσα από ένα καλαμάκι του καφέ. Τόσες περίπου είναι οι πιθανότητες, και τόση είναι η δυσκολία. Μια κεφαλή ενός IRST μπορεί να «σκανάρει» τον ορίζοντα, αλλά όχι με την ταχύτητα ή την αποτελεσματικότητα ενός ραντάρ. Αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά, τότε τα ραντάρ θα είχαν αντικατασταθεί από IRST εδώ και πολλά χρόνια. Τα πράγματα όμως αλλάζουν αν έχεις ένα προηγμένο IRST σε συνδυασμό με ένα προηγμένο πανίσχυρο υπολογιστή, που προφανώς τον φέρει το ίδιο το αεροσκάφος (κι όχι το ατρακτίδιο). Ας δούμε λοιπόν τι κάνει το Αμερικανικό Ναυτικό.

To κλειδί λοιπόν για την αντιμετώπιση του Sukhoi Su-57 PAK-FA και του Chengdu J-20 είναι το 4ης γενιάς F/A-18E/F Block III Super Hornet και οι προηγμένες ικανότητες που ενσωματώνει. Τάδε έφη Dan Gillian στο nationalinterest.org, αντιπροέδρος της εταιρείας για τα F/A-18 & EA-18. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, το αεροσκάφος θα μπορεί να εντοπίζει τα μαχητικά 5ης γενιάς μέσω του ατρακτιδίου Boeing/Lockheed Martin Infrared Search and Track (IRST) Block II. Οι σημαντικότερες «προσθήκες» του F/A-18E/F Block III είναι ο υπολογιστής Distributed Targeting Processor-Networked (DTP-N) καθώς και η νέα ζεύξη δεδομένων υψηλής ταχύτητας, μεγάλου bandwidth, μεγάλου όγκου δεδομένων που δεν παρεμβάλεται, Tactical Targeting Network Technology (TTNT).

Ο συνδυασμός DTP-N, TTNT μαζί με το IRST Block II θα επιτρέπει στα Super Hornets Block III να εντοπίζουν και να εμπλέκουν με τα όπλα τους αεροσκάφη stealth χωρίς αυτά να εντοπίζονται από το ραντάρ Raytheon AN/APG-79 (AESA).

Το IRST Block II δεν είναι μέρος της αναβάθμισης Block III αλλά είναι ο προηγμένος υπολογιστής, το datalink αλλά και η οθόνη που μπορεί να απεικονίζει όλα τα δεδομένα που προέρχονται από το Fusion. To νέο IRST σε υπέρυθρη ακτινοβολία μεγάλου μήκους κύματος, και έτσι μπορεί να εντοπίζει εχθρικά stealth σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Σύμφωνα με την Boeing μπορεί να λειτουργεί και σε «περίεργες» συνθήκες, δηλαδή με συννεφιά ή αντανακλάσεις από υδρατμούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα αεροσκάφη stealth και ειδικά τα F-35 έχουν υψηλό θερμικό ίχνος.

Και μετά τον εντοπισμό των F-35/J-20/Su-57 τι; το χάος;

Πράγματι, οι συνδυασμένες δυνατότητες IRST Block II, με τις υπολογιστικές ικανότητες του F/A-18E/F Block III (DTP-N, TTNT), μπορούν να εντοπίσουν σε δυο διαστάσεις το εχθρικό stealth μαχητικό. Προσοχή στην λεπτομέρεια, σε δυο διαστάσεις, το IRST δεν μπορεί να δώσει απόσταση, κάτι πολύ βασικό προκειμένου ο υπολογιστής να τροφοδοτήσει τα όπλα BVR (AIM-120C/D) με δεδομένα βολής. Είναι συνεπώς άχρηστη η τεχνολογία εντοπισμού με IRST; Ακόμη κι αν δεις έγκαιρα ένα F-35 ή ένα Su-57, τι να το κάνεις αν δεν μπορείς να του ρίξεις και αυτό σου στέλνει, με πολλή αγάπη, έναν AIM-120 ή ένα R-77;

Την λύση έρχεται να δώσει το TTNT και ο DTP-N, και εξηγούμε. Αν το αεροσκάφος είναι ένα, τότε πολύ δύσκολα μπορεί να έχει δεδομένα τρίτης διάστασης (απόσταση). Αν όμως τα αεροσκάφη είναι δυο ή περισσότερα, και μοιράζονται τις πληροφορίες και τα δεδομένα του IRST Block II του κάθε αεροσκάφους, οι προηγμένοι αλγόριθμοι μπορούν να δώσουν την λύση, υπολογίζοντας με ικανοποιητική ακρίβεια την απόσταση του εχθρικού μαχητικού. FOX-1λοιπόν!

Και τι σχέση έχουν αυτά με τα ελληνικά F-16V; Μα αυτά ακριβώς κάνει και η Ελληνική ΠΑ!

To θέμα Fusion είναι κάτι που απασχόλησε πλέον και την Πολεμική Αεροπορία, και προφανώς αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που οι επιτελείς της ήθελαν με κάθε τρόπο την αναβάθμιση των F-16C/D σε F-16V. Τα F-16V μπορούν να κάνουν Fusion πληροφορίες που θα έρθουν από εξωτερικούς αισθητήρες, αλλά και το δικό τους, εξαιρετικό, AESA APG-83 SABR, και να έχουν μια πολύ καλύτερη εικόνα του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, απείρως ανώτερη από αυτή που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι παλιοί υπολογιστές και τα AN/APG-69v9. Αυτός είναι και ο λόγος που μετατρέπουμε τα πολύ καινούργια F-16C/D Blk52+ Adv σε F-16V (για όσους δεν το έχουν καταλάβει ακόμη, και θεωρούν πως το σημαντικότερο είναι η μέγιστη εμβέλεια ενός ραντάρ).

Τώρα, τον ρόλο του DTP-N τον παίζει ο MMC της Raytheon. Αντίστοιχα, τον ρόλο του TTNT θα παίξει το προηγμένο Link 16. Υπενθυμίζουμε πως τα ελληνικά F-16C/D Block 52+Adv έχουν Link 16, αλλά η ΠΑ αποφάσισε την αντικατάστασή του από νεώτερο και προφανώς ικανότερο μοντέλο. Τώρα, το Super Hornet Block III έχει ενιαία οθόνη για την απεικόνιση των δεδομένων Fusion, το F-16V θα κάνει χρήση της Pedestal 6X8. Φυσικά κάτι μας λείπει από την όλη «εξίσωση», κι αυτό είναι φυσικά το IRST.

Αν και υπάρχει διαθέσιμο το Legion Pod, θεωρούμε πως αυτό είναι μια ακόμη «πρώιμη» γενιά, και σύντομα θα εμφανιστεί βελτιωμένη έκδοση βασισμένη στο IRST BlockII των Super Hornets. Θα γράψουμε σύντομα περισσότερα για το θέμα, αλλά προφανώς με μεγαλύτερη ανάλυση δεδομένων. Αλλά μην πιστεύουμε πως η ΠΑ δεν γνωρίζει την «απειλή» των Stealth, και γνωρίζουν τα διαδικτυακά καφενεία. Γνωρίζει, και πιστεύουμε πως λίαν συντόμως, αν τελικά παραδοθούν τα F-35 στην Τουρκία, η ΠΑ θα προχωρήσει σε αγορά Legion Pods. Το θέμα είναι πως δεν χρειάζεται να το κάνει τώρα, επιβαρύνοντας περαιτέρω τον προϋπολογισμό του προγράμματος. Θα το κάνει στο μέλλον, χρησιμοποιώντας πιθανές εκπτώσεις από την σύμβαση. Αυτά τα γράφουμε, γιατί κάποιοι θεωρούν πως είναι ικανότεροι και εξυπνότεροι από αξιωματικούς που αναχαιτίζουν τους Τούρκους για δεκαετίες. Ακόμη και να τα είχαμε, ποια αεροσκάφη θα τα χρησιμοποιούσαν;

Συνεπώς, αν το USN πιστεύει πως με ένα μαχητικό 4,75 γενιάς, μπορεί να αντιμετωπίσει τα strealth μαχητικά των Κινέζων και των Ρώσων, μπορούμε να αφήσουμε την ελληνική ΠΑ να πιστεύει πως θα κάνει το ίδιο με το δικό της μαχητικό 4,75 γενιάς, το F-16V.

Πηγή:.ptisidiastima.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.